امسال قرار بود 2 تا 4 انیمیشن ایرانی اکران شود که با اکران پسر دلفینی در تابستان آغاز و در جشنواره فجر 1401 نیز انیمیشن بچه زرنگ اکران شد و شب گذشته برنده بهترین پویانمایی از جشنواره فجر شد. من و دلبر هم پیش از پایان جشنواره با خرید بلیط این انیمیشن را دیدیم و در این مقاله به نقد و بررسی این انیمیشن ایرانی می‌پردازم.
نظر کلی در مورد انیمیشن بچه زرنگ
همینجا پیش از اینکه در مورد این انیمیشن ایرانی صحبت کنم خلاصه و یکجا نظرم را در مورد انیمیشن بیان می‌کنم:
انیمیشن بچه زرنگ همان انیمیشنی است که ما از پویانمایی و طراحی و هنر ایرانی انتظار داریم. ایده آل نیست امّا گام بزرگ ارزشمند و با کیفیت در راستای داشتن صنعت و فرهنگ اختصاصی خودمان است. همه جوره انیمیشن قوی است، خوب است، دوست داشتنی، امّا پایان هنرمندانه نداشت. بجز نکاتی در جزئیات ریز که در ادامه بیان می‌کنم مشکل بزرگ این است که پیامی را که واضح شده، برای کودک سوال ایجاد کرده و زمینه چینی کرده را با پاسخ روشن تر از روشن از هنر دور کرد.
اینجا همان قسمتی است که از خیلی خوب بالاتر نمی‌رود و عالی و بی‌نظیر نمی‌شود. انتقال پیام در بطن داستان شکل گرفت امّا با نمایش نهایی از حضور محسن در آن مکان عزیز همه چیز را بر باد داد.(با عرض پوزش برای لو ندادن داستان از کلمات مجهول استفاده کردم.)
داستان انیمیشن بچه زرنگ
این انیمیشن ایرانی به تهیه کنندگی حامد جعفری و هادی محمدیان(کارگردان و نویسنده اولیه) ساخته شده و داستان کودکی ایرانی را روایت می‌کند به نام محسن. محسن که علاقه و دلبستگی زیادی به ابرقهرمان‌ها و دنیای قهرمانی دارد به مانند اسطوره‌هایش به دنبال قهرمان‌بازی در همه جوانب زندگی است تا جایی که چه در مدرسه و چه در خانه و خانواده ایجاد دردسرهایی می‌کند.
از قضا یک حیوان که توسط شکارچیان در حال تعقیب شدن است را از دست شکارچیان نجات می‌دهد امّا پس از اینکه متوجه می‌شود این حیوان یک حیوان خاص و ویژه است انگیزه نجات این حیوان و جنگل از شر شکارچیان را پیدا تا بالاخره نقش قهرمانی خود را بازی کند.
نظر من در مورد داستان
داستان انیمیشن بچه زرنگ از نگاه من جذّاب و گیرایی خوبی داشت. همه جوانب سفر قهرمان داستان به درستی در جای خود قرار گرفته و متناسب با پیشرفت داستان، هیجان، شگفتی و سرنخ ها افزایش می‌یابد.
در جاهایی از انیمیشن امّا بی‌دلیل به نمایش دادن اتفاقاتی بی ربط به داستان اصلی می‌پردازد. مثلا جایی که پلنگ مازندارن به دروازه‌بانی در مدرسه می‌پردازد و بعد از آن هیچ ارتباطی دیگری با داستان ایجاد نمی‌کند. حضور این حیوان در مدرسه برای بیان بخشی از داستان خوب بود امّا دروازه‌بانی به نظر من بی ربط.
تکنیک‌های انیمیشنی و بصری
تولید انیمیشن بچه زرنگ از سال 97 آغاز شده و تا انتهای سال 1399 ادامه می‌یابد که بخاطر شیوع ویروس کرونا متوقف می‌شود تا در بهترین زمان رونمایی و اکران شود. مطمئنا دلیل این وقفه توجه به دیده شدن این انیمیشن در سینما بوده تا بتوانند به بهترین نحو ممکن از کیفیت و جذابیت و تلاش تهیه کنندگان بهره برداری کنند.
همه این ها را گفتم تا در مورد سطح گرافیک و کیفیت بصری انیمیشن بگویم که سطحی بالا از تکنیک‌های انیمیشنی در این انیمیشن ایرانی مشاهده می‌کنیم. این انیمیشن در طول اکران در جشنواره فجر، توجه منتقدان و بینندگان را به خود جلب کرد و نشان داد تولیدکنندگان و طراحان انیمیشن در ایرانی از سطحی جهانی برخوردارند.
بافت طراحی شده سطح جلویی کفش بچه زرنگ را مشاهده کنید و از کیفیت عالی انیمیشن لذت ببرید. جایی که واقعا می‌توان تولیدکنندگان انیمیشن ایرانی بچه زرنگ را تحسین گفت.
نظر من در مورد گرافیک و کیفیت بصری انیمیشن بچه زرنگ
در پاراگراف بالا از سطح کیفی بالا در گرافیک صحبت کردم و به تکنیک‌ها هم پرداختم. امّا با وجود همه نقاط قوّت در طول انیمیشن، عدم توجه به نکات ریز در طول انیمیشن باعث شده تا گاهی اوقات از کیفیت پایین بخش‌های جانبی در کنار کیفیت بالا در وجه اصلی داستان انیمیشن ایرانی بچه زرنگ متعجب شوم.
برای مثال طراحی ضعیف دختر کوچک و خواهر محسن نقش اصلی انیمیشن که گاهی از عدم توجه در طراحی این کودک بسی حسرت می‌خورم. این حسرت با مشاهده مادر محسن دوچندان می‌شود.
صداگذاری و جزئیات دیگر انیمیشن ایرانی بچه زرنگ
برای صداگذاری شخصیت‌ها هم ارزش قائل بوده و هستم و دیدم که این انیمیشن به اصول صداگذاری و ارتباط صدا با تصویر توجه کرده بود. این توجه در دوبله انیمیشن پسر دلفینی امّا مشاهده نشد.
تنها نکته صداگذاری لحن یکتایی لحن هومن برق نورد همانند سریال پایتخت بود. لحن و نوع گفتار یکسان و یکی بود و منحصر بودن این دوبله برای یک انیمیشن با این سطح کیفی احساس نمی‌شد. با این حال باز هم جذابیت در دوبله و صدای گویندگان وجود داشت.
نقطه ضعف دیگر امّا عدم توجه در استفاده از لغات نامناسب در گفتار ببری بود. تا جاییکه که چندین بار از لغات نامناسب در زمان‌های مختلف استفاده شد.
