کتاب غصه را باید خورد نوشته سرکار خانم شوشتری، یکی از کتاب‌های جذاب و دوست داشتنی مناسب نوجوانان است که پس از مطالعه آن، امکان کنش فکری و گفتگو با نوجوان در مورد کتاب وجود دارد. خواندن این کتاب صد البته باید همراه با حساسیت‌هایی انجام شود و ممکن است به شکل ناخودآگاه برای نوجوان، جنبه‌های مختلفی از غم و غصه را ایجاد کند. در ادامه به معرفی این اثر از نشر پی‌نما می‌پردازیم.
جلد کتاب غصه را باید خورد؟ و ویژگی‌ها
کتاب غصه را باید خورد، از همان ابتدا، از روی جلد کتاب، چشم و ذهن مخاطب را به خود جذب می‌کند و مسئله اساسی را در ذهن ایجاد می‌کند.چهره شخصیت اصلی کتاب، یعنی غصه و رنگ پایه انتخاب شده برای طراحی‌ها، موضوع و احساس نویسنده را کاملا به شما منتقل کرده و از هر جهت با کتاب ارتباط برقرار می‌کنید.
اگر نویسنده کتاب یعنی خانم مکرمه شوشتری را دنبال کرده باشید متوجه می‌شوید نثر ایشان و ساختار روایی که در نویسندگی پیشه کرده‌اند بسیار خاص و جذاب و گیرا است. هر چند به نظرم کتاب غصه را باید خورد برای کودکان مناسب نیست و حداقل مخاطب سنّی این کتاب نوجوانان هستند. کتاب اینگونه شروع می‌شود:
بابا در تاریکی راهرو، پشت در خانه، ایستاده بود. کت و کفش‌های بابا خیس بود. بیرون باران تندی می‌آمد. بابا داشت فکر می‌کرد چطور غصه‌اش را قورت بدهد و زودتر برود توی خانه. غصه‌های هرشب معمولاً اندازهٔ یک آدامس یا قرص سرماخورگی بودند و راحت از گلو پایین می‌رفتند اما چیزی که امشب روبه‌روی بابا ایستاده بود فرق داشت. غصه تمام طول روز دنبال بابا بود.
همینطور که بابا به مغازه‌های فروش بخاری سر می‌زد بزرگ و بزرگ‌تر شده بود. یک جا غیبش زده بود و بعد بابا دیده بود که از مغازهٔ لباس‌فروشی با یک پولیور یقه‌اسکی و شلوار جین و کاپشن بیرون آمده. کمی جلوتر برای خودش رفته بود توی کفش‌فروشی و یک جفت کتونی سفید خریده بود. حتی نگاهی هم به عطرفروشی و آرایشگاه انداخته بود. حالا در راهروی تاریک ایستاده بود جلوی بابا. یک غصهٔ آبی تپلی که هیچ‌جوری نمی‌شد توی دهان گذاشت و قورتش داد تا دیگران متوجه غصه‌دار بودن بابا نشوند. چاره‌ای نبود. بابا در زد. مامان با کلاه بافتنی و جوراب‌های بلند پشمی در را باز کرد. دوتا میله هم توی دستش بود و تق‌تق به هم می‌خورد. داشت چیز جدیدی می‌بافت. بابا گفت: «مهمون داریم!»
آغاز کتاب غصه را باید خورد.
موضوعاتی که می‌توان در مورد آن گفتگو کرد
کتاب غصه را می‌توان نوعی کتاب تصویری دانست. شاید یکی از نقاط قوت داستان، تصاویر آن، تصویر غصه و دیگر شخصیت‌ها، رنگ پایه برای داستان به طرز شگفت آوری برای من جذاب بودند. کتاب با موضوع خودش، تصاویر و روایتش، تولد غصه از فکر بابا و انتقالش با یک نگاه از مادر به پدری که به دنبال تعمیر بخاری بوده، قدرت بی‌نظیر مکرمه شوشتری در انتقال مفهوم غصه و هم‌دردی و همراهی در مسائل سخت را نشان می‌دهد.
1 دیدگاه. دیدگاه تازه ای بنویسید
به نظرم عمق فلسفی این کتاب طوریه که هر کسی متناسب با سن و سطح درک خودش از مسئله غصه میتونه برداشت آزادی از این کتاب داشته باشه.